Neden Fiziksel FortiGate Cihazları, Sanal FortiGate (VM) Üzerine Tercih Edilmelidir?
Ağ güvenliği altyapısı planlanırken karşımıza çıkan önemli bir karar noktası şudur: Fiziksel mi yoksa sanal bir güvenlik duvarı mı tercih edilmelidir? Fortinet, hem fiziksel FortiGate cihazları hem de sanal (VM) FortiGate sürümleri sunar. Peki, birçok kurum neden fiziksel FortiGate cihazlarını tercih etmektedir? Bu makalede bu tercihin ardındaki teknik ve operasyonel nedenler incelenmektedir.
1. Donanımsal Güç ve Hız Avantajı
Fiziksel FortiGate cihazları, özel olarak Fortinet tarafından geliştirilen SPU (Security Processing Unit) ve NP (Network Processor) gibi donanım hızlandırıcıları içerir. Bu işlemciler, yüksek hızlı tehdit algılama, IPS, SSL inspection ve VPN işlemleri gibi görevleri CPU'dan bağımsız şekilde işler.
Örnek:
FortiGate 200F modelinde NP6 ve CP9 işlemcileri sayesinde IPS/NGFW performansı 3-5 kat artar.
VM modellerde tüm güvenlik işlemleri sanal CPU kaynakları ile yapılır. Bu, özellikle yoğun trafiği olan ortamlarda tıkanma yaratabilir.
2. Kararlı Performans ve Kaynak Ayrımı
Sanal FortiGate’ler, çalıştıkları sanal altyapının kaynaklarıyla sınırlıdır ve bu kaynaklar çoğu zaman paylaşımlıdır. Bu durum CPU jitter, disk I/O gecikmeleri veya ağ üzerinden yaşanan gecikmeler şeklinde performans sorunlarına yol açabilir.
Fiziksel cihazlarda ise kaynaklar dedike olduğu için sistem kararlı ve öngörülebilir bir performans sunar.
3. Kolay Kurulum ve Az Bağımlılık
Fiziksel FortiGate cihazları:
Açılır, IP atanır, temel ayarlar yapılır ve hemen kullanılabilir.
Sanal cihazlar, çalışacakları ortamın (VMware, Hyper-V, KVM vs.) ayarlarına, disk yapılandırmalarına ve lisanslamaya bağlıdır. Bu da kurulum ve bakım sürecini uzatabilir.
Ayrıca, fiziksel cihazlar genellikle daha az katmanlı destek ihtiyacı doğurur (örneğin, sanal platformda oluşan sorunların vendor ayrımı gibi).
4. Ağ Katmanında Donanımsal Bütünleşme
Fiziksel FortiGate’ler çok sayıda fiziksel port, SFP/SFP+ yuvalar, bypass modülü gibi ağ donanımıyla doğrudan entegre çalışabilir. Bu, özellikle aşağıdaki senaryolarda kritiktir:
Çoklu WAN/SD-WAN konfigürasyonları
Fiziksel segmentasyon
Transparent mode yapılandırmaları
OT (Operational Technology) ortamlarında fiziksel erişim denetimi
Sanal cihazlarda bu tarz doğrudan bağlantılar ya kısıtlıdır ya da ek sanal switch yapılandırmaları gerektirir.
5. Lisanslama ve Uzun Vadeli Maliyet Avantajı
Sanal FortiGate cihazlarında lisans genellikle vCPU ve throughput üzerinden sınırlıdır. Yani kapasite artırmak istediğinizde lisans maliyetleri de artar. Ayrıca, host sunucu altyapısının ve hypervisor lisanslarının da işletme maliyetine dahil edilmesi gerekir.
Fiziksel cihazlarda:
Belirli bir kapasite donanımda hazır gelir.
Sadece FortiGuard aboneliği eklenerek devam edilir.
Ek sanallaştırma veya bakım maliyetleri yoktur.
6. Yedeklilik ve Donanımsal HA (High Availability)
Fiziksel FortiGate cihazları, donanımsal HA mimarisi ile kolaylıkla aktif-pasif veya aktif-aktif yedekli yapılarda kurulabilir. Bu sayede arıza durumlarında hızlı geçiş yapılır.
Sanal ortamlarda HA kurulumu yapılabilir ancak:
Host seviyesinde ilave yapılandırma gerekir.
Failover süresi uzayabilir.
Hypervisor kaynakları nedeniyle kesintisiz geçiş garanti edilemez.
7. Regülasyon ve Güvenlik Sertifikaları
Bazı sektörlerde (örneğin kamu, savunma, enerji) sadece fiziksel güvenlik cihazları kabul edilmektedir. Fortinet’in fiziksel cihazları aşağıdaki gibi birçok sertifikaya sahiptir:
Common Criteria (EAL4+)
FIPS 140-2
DoDIN APL
Sanal cihazlar genellikle bu seviyede güvenlik sertifikasına sahip değildir.
Fiziksel FortiGate cihazları, donanımsal işlem gücü, kaynakların izolasyonu, daha kararlı performans, düşük gecikme, basit kurulum, donanımsal port esnekliği ve uzun vadeli maliyet avantajları ile özellikle orta ve büyük ölçekli işletmeler için hala en güvenilir tercihtir. Sanal cihazlar belirli esneklikler sunsa da, ağ güvenliğinde deterministik performans ve yüksek güvenilirlik arayan kurumlar için fiziksel FortiGate’ler vazgeçilmezdir.
yazar: Asrın Haktan Şahin