Sanallaştırma Nedir? Nasıl Gelişti?
Resim 1: Sanallaştırma nedir?
Sanallaştırma, donanımlara bağlı olan kaynaklar içerisinde işe yarar BT teknolojileri oluşturmaya yarar. Fiziksel makinenin tüm kaynaklarını çoğu kullanıcılara veya çevrelere dağıtılmasını sağlar.
Sanallaştırma teknolojisinin tarihçesine bakacak olursak bu teknoloji 1960’lı yıllara dayanmaktadır. Fakat 2000’lerin başına kadar çok fazla kullanılmadı. Sanallaştırmayı mümkün kılan hypervisor gibi teknolojiler on yıllar önce birden fazla kullanıcıların bilgisayarlarda yapılan batch işlemlerine erişimlerini mümkün kılmak için geliştirildi. O dönemlerde Batch işlemleri, rutin görevleri daha hızlı gerçekleştirmek için kullanılan popüler bir teknikti.
Daha sonraki yıllarda çok kullanıcı/tek makine mantığı ile çalışan diğer çözümler yükselirken sanallaştırma yükselmedi. 1990’lara hızlı bir geçiş yaptığımızda çoğu büyük işletmeler fiziksel sunuculara ve tek başına çalışan marka BT yapılarına sahipti. Bu sistemlerin en büyük dezavantajlarından biri kendi içerisindeki uygulamaların farklı markaların donanımları ile çalışmamasıydı. Firmalar yeteri kadar kullanılamayan ve tek seferde sadece bir marka bazlı uygulamayı çalıştırabilen sunuculara mahkum oldular.
İşte burada sanallaştırma devreye girdi. En büyük iki probleme çözüm getirdi. Firmalar kendi sunucularını bölebilir ve uygulamalarını çoklu işletim sistem tiplerine ve versiyonlarına göre çalıştırabilir hale geldiler. Sunucu kaynakları daha efektif bir şekilde kullanılmaya başlandı. Bu da satın alımlar, kurumlar, soğutma ve bakım gibi maliyetleri ciddi ölçüde azalttı.
Sanallaştırmanın yaygınlaşması ile beraber sistemlerdeki marka egemenliği azaldı. Yerine bulut bilgisayar kavramı geldi.
Nasıl Çalışır?
Resim 2: Sanallaştırmanın çalışma ş
eması
Hypervisors diye adlandırılan yazılımlar ile fiziksel çevreleri bölebilmekte. Hypervisor’ler işletim sistemlerinin üzerine ya da direkt olarak donanımın üzerine kurulabilmektedir.
Kaynaklar, fiziksel sunucudan istenilen ölçüde bölünebilir. Kullanıcılar sanal çevreyle etkileşime geçebilir ve bazı hesaplamalar yapabilir. Sanal makine fonksiyonları tek bir veri dosyasıdır. Tıpkı diğer dijital dosyalar gibi bir bilgisayardan diğerine atılabilir, başkasında açılabilir ve hepsindeki çalışma durumunun aynı olması beklenir.
Sanal ortam çalışır haldeyken ve kullanıcı ya da program fiziksel ortamdan ek bir kaynak gerektiren bir işlem yaparsa hypervisor katmanı fiziksel sisteme istek gönderir ve değişiklikleri kaydeder.
Sanallaştırma Çeşitleri
Resim 3: Sanallaştırmanın çeşitleri
- Veri Sanallaştırması: Etrafa yayılan tüm veriler tek bir kaynak altında toplanarak bütünleştirilebilir. Veri sanallaştırma, firmalara birden fazla kaynaktan veri çekip işleme kapasitesini kazandırmayı, kolay bir şekilde veri kaynakları arasında karşılaştırma yapmayı ve veriyi kullanıcının istediği şekilde dönüştürebilme işlemlerini sağlamaktadır.
- Sunucu Sanallaştırması: Sunucular, laptop ve masaüstü cihazlara nazaran daha yüksek işleme kapasitesi gerektiren, bunu yaparken spesifik görevleri de yapabilmeye uygun cihazlardır. Sanallaştırma sayesinde tek bir sunucuyu bir çok sunucuya bölerek hepsinde farklı spesifik işlemler yaparak kontrolü sağlayabilmekteyiz.
- İşletim Sistemi Sanallaştırması: İşletim sisteminin sanallaştırması kernel’de yani işletim sistemlerinin merkezi görev yönetiminde gerçekleşmekte. Linux ve Windows işletim sistemlerini yan yana kullanabilmek için kullanışlı bir metottur. Büyük firmalar aynı zamanda bilgisayarlardaki işletim sistemlerini sanallaştırmaya itebilirler. Bunu şu sebeplerle yapabilirler;
- Donanım maliyetlerini düşürmek için.
- Tüm sanal ortamlar izlendiği ve izole edilebildiği için güvenliği arttırmakta.
- Uygulama güncelleştirmeleri gibi BT Servislerine harcanan zamandan tasarruf etmek için.
- Ağ Fonksiyonları Sanallaştırması: Ağ fonksiyonları sanallaştırması (NFV) ile ağın ana fonksiyonlarını (IP konfigürasyonu, dosya paylaşımı vb.) ayırarak ortamlar arasında dağıtımı sağlanmaktadır. Fiziksel makinelerdeki yazılım fonksiyonları fiziksel makinelere olan bağımlılığından kurtulunca spesifik fonksiyonlar yeni bir ağa tanıtılıp yeni bir ortam oluşturulabilir. Ağları sanallaştırmak, gereken fiziksel cihazların sayısını azaltır. Telekominikasyon endüstrisinde kullanılan popüler yöntemlerden biridir.
Hazırlayan: Mihail Frolov
Kapak Tasarımı: Mutfak Yapım